HCM u kota wikłane epizodem ciężkiej zastoinowej niewydolności serca oraz wielokrotną zatorowością (ATE- ang. Aortic thromboembolism) – Kiedy niemożliwe, staje się możliwe ?!
Kot, samiec kastrowany, europejski, 3 lata 8 mcy w czasie pierwszej wizyty pod koniec 2018r, 3 kg m.c
Październik 2018r. >>> pierwsza konsultacja kardiologiczna, pacjent odesłany na CITO z innego ZLZ, niewydolny- krążeniowo z rozpoznaniem: rozległy obrzęk płuc oraz umiarkowane nagromadzenie płynu w jamie opłucnej.
W ocenie klinicznej duszność oddechowa nasilająca się w stresie związanym z *manewrami lekarsko-weterynaryjnymi podczas wizyty. W historii od tygodnia pogorszony apetyt wymioty, gorsze ogólne samopoczucie. Brak specjalistycznej diagnostyki, wiemy, że otrzymywał wielokrotnie steryd na apetyt oraz witB12. W ciągu ostatnich 3 dni leczenia krystaloidy dożylnie, po których zaczęły się i mocno nasiliły problemy z dusznością.
W skróconym badaniu echokardiograficznym, u pacjenta w stanie ostrej niewydolności oddechowej stwierdzono:
- projekcja SAX naczyniowa: LA/Ao: >2,5
- projekcja LAX z drogą odpływu w prezentacji M-mode: LA/Ao ok 3.0
- materiału zatorowego czy spontanicznego kontrastu w zakresie jamy przedsionka nie uwidoczniono
- w tFAST: masywne świecenie płuc zgodne z definicja WET LUNG, oraz umiarkowana ilość wolnego płynu w jamie opłucnowej widoczna obustronne
Wobec ciężkiego stanu zdrowia z bezpośrednim zagrożeniem życia zwierzęcia (za zgodą właścicieli) wdrożono szpitalne postępowanie farmakologiczne nacelowane na stabilizację stanu ostrego oraz leczenie choroby podstawowej- w tym farmakologiczne uspokojenia oraz tlenoterapię. Po osiągnięciu stabilizacji krążeniowo-oddechowej oraz dobrego stanu ogólnego pacjent z zaleceniami został wypisany do domu.
Kot regularnie zgłaszał się na kardiologiczne wizyty kontrolne, oraz przyjmował zalecone leki. W standardowej terapii dla HCM.
Sierpień 2019r >>> pierwszy epizod zatorowości (ATE). Pacjent w trybie nagłym został pilnie przywieziony do ZLZ z objawami ostrego, całkowitego niedowładu kończyn obręczy miednicznej oraz silnym zespołem bólowym, jak również umiarkowaną dusznością. Kot Kacper spędził na oddziale szpitalnym ok 2 tygodnie, gdzie przeszedł stabilizacje i leczenie ciężkiego, zagrażającego życiu stanu. W wyniku masywnego zatoru, niedokrwieniu oraz martwicy uległy tkanki dystalnej części prawej kończyny tylnej. Kończynę zaopatrzono długim postępowaniem i leczeniem chirurgiczny, dzięki któremu udało się zachować nogę. (Film przedstawia kota Kacperka po leczeniu, listopad 2019r)
Całkowite zdolności motoryczne w zakresie kończyn obręczy miednicznej powracały sukcesywnie w czasie ok 3 miesięcy. Właściciele pod okiem lekarza prowadzącego sami prowadzili domową rehabilitacje.
Styczeń 2020r >>> drugi epizod zatorowości, a w zasadzie mikro zatorowości, o łagodnym przebiegu. Pacjent przyjęty do ZLZ z umiarkowanie nasilonym zespołem bólowy i przejściowym niedowładem/słabością kończyn miednicznych. Objawy niedowładu utrzymywał się ok 6-8 godzin. Po 2 dniach pobytu na szpitalu i leczeniu zachowawczym kot Kacper wrócił do domu w stanie i kondycji bardzo dobrej.
Kwiecień 2020r >>> planowa kontrola kardiologiczna wykazała:
- ciężkie powiększenie wymiaru lewego przedsionka LA/Ao SAX > 2,0
- ciężkie powiększenie/rozszerzenie jamy uszka lewego przedsionka (LAA)
- obecność masywnego materiału zatorowego
- ufiksowanego przyściennie w zakresie ściany lewego przedsionka i rozciągającego się dalej do jego uszka. W jego centralnej części (skierowanej do jamy przedsionka) widoczny unoszący się w strumieniu wirującej krwi wolny fragment.
- w zakresie jamy lewego przedsionka obecny tzw. dym/kontrast spontaniczny
- w dalszej części uszka dodatkowo obecna wolna, kulista skrzeplina.
Pacjent pozostaje pod ścisłą kontrolą kardiologiczna i telefoniczną z opiekunem. Na ten moment jest stabilny, cieszy się radością z każdego dnia. I nawet lub troszkę poganiać po domu.
Ile epizodów zatorowości obwodowej (związanych z oderwaniem się fragmentów materiału zatorowego od macierzy ufiksowanej w przedsionku) jeszcze przed Kacprem? Gdzie „powędruję” kolejny fragment? Trzymamy kciuki za Kacperka, który ewidentnie jest szczęściarzem i ma przeogromną wolę życia łamiącą wszystkie przesłanki doniesień naukowych.
Aleksandra Krawczyk
kardio4pet Kardiologia Weterynaryjna
